Jak zastosować stawkę 0% do usług spedycji międzynarodowej dotyczących importu
Pytanie: Dokonujemy zakupów w Chinach i Egipcie, kontenery z surowcem są odprawiane na terytorium Niemiec, a zakup w VAT rozliczamy jako nietransakcyjne WNT. Otrzymujemy od przedstawiciela podatkowego w Niemczech dokument Steuerbescheid, w którym koszt frachtu morskiego wliczona jest do podstawy opodatkowania VAT (dokument dociera do nas za pośrednictwem spedytora). Podstawę tę uwzględniamy w rozliczeniu VAT-7 i VAT-UE. Obsługi całej dostawy dokonuje firma spedycyjna, która jest podmiotem krajowym (refaktura kosztów frachtu i opłat do przewoźnika – MERSK, organizacja transportu drogowego, przygotowanie wymaganych dokumentów, kontakt z przedstawicielem podatkowym w Niemczech). Do tej pory spedytor dokonywał refaktury kosztów frachtu ze stawką VAT 0%. Otrzymaliśmy informację, że od teraz refaktura kosztów frachtu będzie dokonywana ze stawką 23% VAT. Powodem ma być brak wypełnienia przesłanki z art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, który wymaga posiadania odpowiedniego dokumentu celnego oraz ewentualnie – co przez taki dokument należy rozumieć w tym kontekście. Przede wszystkim należy zauważyć, że w treści przepisu odwołano się do dokumentu wydanego przez urząd celno-skarbowy. Jest to konkretne pojęcie oznaczające organ należący do funkcjonującej w Polsce Krajowej Administracji Skarbowej. Tak więc literalne brzmienie art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT wskazuje na dokument wydawany w naszym kraju. Taki dokument można zaś uzyskać jedynie, jeżeli import jest rozliczany w Polsce. Tylko bowiem wtedy to urząd celno-skarbowy potwierdza przywóz towaru spoza UE. Jeżeli natomiast import jest dokonywany w innym państwie członkowskim, np. w Niemczech, to polski urząd celno-skarbowy w ogóle nie uczestniczy w rozliczeniu importu, a więc nie wydaje także dokumentu celnego. Pytanie brzmi: czy uzasadnienie spedytora odnośnie do zastosowania stawki 23% VAT zamiast 0% jest właściwe?
Jak zastosować stawkę 0% do usług spedycji międzynarodowej dotyczących importu
Pytanie: Dokonujemy zakupów w Chinach i Egipcie, kontenery z surowcem są odprawiane na terytorium Niemiec, a zakup w VAT rozliczamy jako nietransakcyjne WNT. Otrzymujemy od przedstawiciela podatkowego w Niemczech dokument Steuerbescheid, w którym koszt frachtu morskiego wliczona jest do podstawy opodatkowania VAT (dokument dociera do nas za pośrednictwem spedytora). Podstawę tę uwzględniamy w rozliczeniu VAT-7 i VAT-UE. Obsługi całej dostawy dokonuje firma spedycyjna, która jest podmiotem krajowym (refaktura kosztów frachtu i opłat do przewoźnika – MERSK, organizacja transportu drogowego, przygotowanie wymaganych dokumentów, kontakt z przedstawicielem podatkowym w Niemczech). Do tej pory spedytor dokonywał refaktury kosztów frachtu ze stawką VAT 0%. Otrzymaliśmy informację, że od teraz refaktura kosztów frachtu będzie dokonywana ze stawką 23% VAT. Powodem ma być brak wypełnienia przesłanki z art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, który wymaga posiadania odpowiedniego dokumentu celnego oraz ewentualnie – co przez taki dokument należy rozumieć w tym kontekście. Przede wszystkim należy zauważyć, że w treści przepisu odwołano się do dokumentu wydanego przez urząd celno-skarbowy. Jest to konkretne pojęcie oznaczające organ należący do funkcjonującej w Polsce Krajowej Administracji Skarbowej. Tak więc literalne brzmienie art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT wskazuje na dokument wydawany w naszym kraju. Taki dokument można zaś uzyskać jedynie, jeżeli import jest rozliczany w Polsce. Tylko bowiem wtedy to urząd celno-skarbowy potwierdza przywóz towaru spoza UE. Jeżeli natomiast import jest dokonywany w innym państwie członkowskim, np. w Niemczech, to polski urząd celno-skarbowy w ogóle nie uczestniczy w rozliczeniu importu, a więc nie wydaje także dokumentu celnego. Pytanie brzmi: czy uzasadnienie spedytora odnośnie do zastosowania stawki 23% VAT zamiast 0% jest właściwe?
Jak zastosować uproszczone rozliczanie VAT w trójstronnej transakcji WNT
Tego typu transakcje nie należą do rzadkości w obrocie gospodarczym. Polegają na tym, że w transakcji pomiędzy kontrahentami unijnymi borą udział trzy podmioty. Operacja zaś przebiega w ten sposób, iż fizycznie towar ulega przemieszczeniu pomiędzy pierwszym a trzecim z nich. Dostawa wyłącznie w sensie prawnym ma natomiast miejsce pomiędzy pierwszym a drugim oraz pomiędzy drugim a trzecim z kontrahentów. Powstaje więc łańcuch dostaw złożony z trzech podmiotów. Taki kształt transakcji pociąga za sobą konsekwencję w postaci konieczności rozliczenia pod względem VAT transakcji przez każdego jej uczestnika. Znaczenia nie ma przy tym, w jakim charakterze występuje dany podmiot oraz czy jest on dostawcą, odbiorcą czy tylko pośrednikiem.
Uwaga! Uchwała NSA z 2010 roku w sprawie stawki 0% VAT dla WDT jest nadal aktualna
Od 2020 roku obowiązują surowsze wymagania dokumentacyjne w odniesieniu do możliwości zachowania stawki 0% w transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Na szczęście Komisja Europejska wydała noty objaśniające do nowych przepisów, w których uznano m.in., że niespełnienie warunków określonych w rozporządzeniu 282/2011 nie oznacza, iż stawka 0% z tytułu WDT automatycznie nie będzie miała zastosowania.
Żeby wykluczyć stawkę 0% VAT, fiskus stosuje przepisy, których nie ma w ustawie
Jeden z podatników dokonywał WDT do zagranicznych kontrahentów. Posiadał potwierdzające te dostawy: dokumenty magazynowe, potwierdzenia zapłaty, faktury i wydruki złożonych zamówień. Jednak fiskus interpretując art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, odmówił mu prawa do zastosowania stawki 0% . Jego zdaniem z żadnego z tych dokumentów nie wynikało jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego kraju UE. Sprawa trafiła do sądu, który stwierdził, że fiskus dokonał wykładni przepisu, który nie istnieje (wyrok WSA w Łodzi z 17 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Łd 178/20).
Kiedy prawidłowo wykryć obowiązek podatkowy w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych
Wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów, a następnie ich przemieszczenie pomiędzy państwami w ramach UE jest bardzo powszechną transakcją, zwłaszcza biorąc pod uwagę swobodę przepływu towarów. Przedsiębiorcy decydujący się na sprzedaż towarów do innych krajów Unii powinni bardzo dokładnie ją przeanalizować, aby zweryfikować, czy mają do czynienia ze sprzedażą wysyłkową, czy z WDT. Obie transakcje ujmuje się różnie na potrzeby VAT.
Kiedy prawidłowo wykryć obowiązek podatkowy w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych
Wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów, a następnie ich przemieszczenie pomiędzy państwami w ramach UE jest bardzo powszechną transakcją, zwłaszcza biorąc pod uwagę swobodę przepływu towarów. Przedsiębiorcy decydujący się na sprzedaż towarów do innych krajów Unii powinni bardzo dokładnie ją przeanalizować, aby zweryfikować, czy mają do czynienia ze sprzedażą wysyłkową, czy z WDT. Obie transakcje ujmuje się różnie na potrzeby VAT.
Jak rozliczyć usługę budowlaną w innym kraju UE z wykorzystaniem materiałów nabytych w Polsce
Wykonywanie usług budowlanych przez polskie firmy w innych państwach UE jest częstą praktyką. Decyduje o tym przede wszystkim niższa cena robocizny w porównaniu z usługodawcami z branży budowlanej operującymi na rynku unijnym z państw „starej” UE. Drugą zaletą jest niezła jakość wykonywanych prac. Tak więc połączenie niższej ceny i nie niższej od rodzimych firm jakości prac, czyni z polskich firm istotnego gracza w branży budowlanej na rynku unijnym. Z tego artykułu dowiesz się, jak należy rozliczać VAT w taj branży.
Jak bezbłędnie rozliczać sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju
Sprzedaż wysyłkowa funkcjonuje w ustawie o VAT od początku jej przyjęcia. Jednak przez dłuższy czas były to przepisy wykorzystywane sporadycznie. Zmieniło się to wraz z rozwojem sprzedaży internetowej. Dziś taka forma dokonywania transakcji jest w niektórych branżach wiodąca. Jednak księgowi mają wciąż problemy z prawidłowym stosowaniem tych przepisów.
Już obowiązują zmiany w rozliczaniu transakcji wewnątrzwspólnotowych
W dniu 1 lipca 2020 r. weszła w życie ustawa wprowadza długo oczekiwany pakiet zmian dotyczących VAT tzw. Quick Fixes. Tym samym do systemu VAT zostały zaimplementowane rozwiązania wynikający z Dyrektywy UE 2018/1910.
Aktualny numer
SERWIS ODO
przez 48 godzin